Zijn kleine eenvoudige schilderingen laten oneindig veel subtiele verschillende posities zien die vaasjes, doosjes, kannen en glazen kunnen innemen in een stilleven. Zijn kleine stoffige atelier zonder veel daglicht was gevuld met uitstallingen van potjes, doosjes en heel veel vaasjes, gegroepeerd rond een houten tafel waar hij zijn opstellingen neerzette.
Grijspaars, groengrijs, melkig roze, vaalgeel en alle tinten aardekleuren domineren zijn doeken. In verschillende werken zijn dezelfde kannetjes en vaasjes zichtbaar, maar net anders gepositioneerd, als zwijgzame schuivende figuren op een podium. Het lijken mensfiguren die stil naast en tegen elkaar aan staan, soms letterlijk op de rand van de tafel, valgevaarlijk. Kwetsbaar bijna. Intiem. Er is geen rechte lijn te ontdekken in zijn schilderen. De objecten in zijn stillevens zijn organisch, zacht en lijken soms een beetje te buigen of te zakken.
een herbeleving van Morandi’s zien in het museum, aanvankelijk speurend naar verschillen tussen de schilderijen en dan plots opmerken dat dit weg is, dat je zonder denken kijkt zoals ik hier lezend rondloop en dan stil sta
Dank Huub, mooi gezegd:’dat je zonder denken kijkt zoals ik hier lezend rondloop’.