De grote grafische tekst- en fotowerken van Kruger verpakken maatschappelijke vraagstukken in de versimpelde taal van reclame en politiek. Wie wel eens op de tussenverdieping van het Stedelijk museum Base is geweest en het werk Untitled (Past, Present, Future) van Barbara Kruger heeft gezien weet hoe dat eruitziet. De woorden boren zich een weg naar je hersenen. Ze zijn zonder opsmuk, niet al te subtiel en ze hakken stevig op je in. En dat is precies wat Kruger wil. Geen ontsnapping mogelijk. Je hebt ook niet veel kennis van kunst nodig om er iets van te begrijpen.
De enorme installatie van geprinte vinylbanen met tekst in het Stedelijk museum heeft als centrale focus de bekende quote van George Orwell: ‘If you want a picture of the future imagine a boot stomping on a human face – forever’. Aan beide kanten de teksten Please laugh en Please cry met bijbehorende emoji. Sommige van haar teksten zijn vertaald in het Nederlands zoals ‘Geloof + twijfel = gezond verstand’. Het enorme formaat van de letters maakt dat je het gevoel krijgt helemaal onderdeel te worden van de teksten onder, naast en boven je. Dat effect wordt nog eens versterkt als je andere bezoekers voor die letters ziet staan. Het reuzenwoord twijfel en de kleine mens er onder. Zo speelt Kruger geraffineerd met teksten die soms bijna open deuren zijn. Het bekende wordt vreemd.