Ik ben Rob Vos (1968) en werk als humanistisch raadsman in Tergooi ziekenhuis. Voor ik de overstap heb gemaakt naar de Geestelijke verzorging als werkveld heb ik twee kunstopleidingen doorlopen en een tijdje als beeldend kunstenaar gewerkt. Kunst en humanisme zijn in mijn werk en leven belangrijke werkzame bestanddelen. Musea zijn mijn kerken zeg ik wel eens.
Kunst en humanisme hebben van oudsher een los-vaste verbinding met elkaar, bijvoorbeeld in het Renaissancehumanisme en tijdens het bildungshumanisme in de negentiende eeuw.
Vaak startend vanuit mijn persoonlijke ervaringen zoek ik in dit blog naar sporen van wat humanistische bronnen van zin in de (beeldende) kunst zouden kunnen zijn tegen de achtergrond van een grotendeels talig humanistisch landschap. Kunst kan wat mij betreft ook in deze tijd bijdragen om het humanisme te voorzien van een meer verbeeldingsvol reliëf. 2 Wellicht verschijnen er langzaam contouren van wat een immanente humanistische spiritualiteit genoemd zou kunnen worden.
Kunst als plek om te zijn, te blijven en terug te keren. Kunst die te zien is in de collecties van Nederlandse en Europese musea en de openbare ruimte hebben dus mijn voorkeur.